Indonezja to kraj pełen ludzi o różnych kulturach, językach, religiach. Doświadczałem tego na wyspie Flores każdego dnia, gdy tam przebywałem. Przemierzając wyspę ze wschodniej części, z miasta Maumere, na zachód, do miasta Labuan Bajo, miałem okazję spotykać Indonezyjczyków w związku z przeżywanymi świętami wielkanocnymi.

Nie mam żadnych wątpliwości, iż są to ludzie bardzo religijni i przywiązani do Kościoła. W każdym zakątku wyspy dostrzegałem chrześcijan, którzy z wielkim szacunkiem odnosili się do swoich przewodników duchowych, czyli kapłanów, sióstr zakonnych i zakonników.

Józef Trzebuniak SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

„Boże życie nie jest produktem na sprzedaż (…) lecz bogactwem, które trzeba dawać, przekazywać, głosić: takie jest znaczenie misji” – pisze papież Franciszek w orędziu na Światowy Dzień Misyjny 2019 roku. Każdy, kto ze szczerego serca angażuje się w misyjne dzieło Kościoła, spełnia pragnienia i nadzieje Ojca Świętego. Modlitwa pełna wiary i ofiarowanie cierpień w intencji misji – to może uczynić każdy, nawet najbiedniejszy. Ich niewyobrażalną wartość zna tylko Bóg. Wsparcie materialne również jest ważne, bo dzięki niemu możemy przywrócić godność, zdrowie i nadzieję na lepsze jutro podopiecznym misjonarzy oraz umocnić ich wiarę i zaufanie do Boga oraz bliźnich.

Jeśli to możliwe, prosimy o wsparcie któregoś z projektów misyjnych w ramach Wielkanocnej Akcji Pomocy Kościołowi Misyjnemu – Pieniężno 2025.

Wiesław Dudar SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Z o. Andrzejem Danilewiczem SVD, sekretarzem ds. misji i rzecznikiem werbistów, rozmawia Dorota Glica

Skąd wziął się pomysł na akcję "15 różańców na 150-lecie" i jaki jest jej cel?

Obecnie werbiści obchodzą Rok Jubileuszowy związany ze 150. rocznicą powstania swego zgromadzenia. Zwykle jubilatom daje się jakieś prezenty. Ale co można ofiarować prawie 5700 zakonnikom, którzy pochodzą z 76 krajów? Oczywiście takim darem może być modlitwa, która przecież nie zna granic. Tym bardziej, że wielu z naszych współbraci pracuje w bardzo wymagających warunkach. Trudno sobie wyobrazić posługę misyjną bez modlitewnego wsparcia. I stąd właśnie wziął się ten pomysł. A liczba 15 nawiązuje oczywiście do rocznicy, którą obchodzimy.

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Lilia Mohawków

Odwaga zwykle kojarzy się z wielkimi czynami. Jednak równie ważna jest odwaga dnia codziennego: gdy ktoś prosi o pomoc, kiedy trzeba przyznać się do wiary albo głośno „powiedzieć nie, gdy inni mówią tak” – jak mówi tekst znanej piosenki. Taką odwagę miała św. Kateri Tekakwitha, pierwsza kanonizowana Indianka.

Rok 1656 r. okazał się szczęśliwy dla Kenneronkwy, wodza wioski Osserneon, należącej do plemienia Mohawków. Wtedy przyszła na świat jego córka, której nadano imię Tekakwitha („Ta, która czyni wszystko w należytym ładzie” lub „Ona porządkuje sprawy”). Mama dziewczynki była chrześcijanką z plemienia Algonkinów. Choć nie mogła otwarcie praktykować swojej wiary, opowiadała o Bogu swojej córce, a później także jej młodszemu bratu.

Agnieszka M. Kamińska

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

W dniach 12-14 listopada 2024 r. w ramach obchodów Roku Jubileuszowego 150-lecia założenia Zgromadzenia Słowa Bożego, w parafii Matki Bożej Gromnicznej w Morón (diecezja Ciego de Ávila) odbyło się spotkanie werbistów pracujących na Kubie.

Wzięli w nim udział członkowie Dystryktu, których jest obecnie 10: dwóch Filipińczyków, trzech Indonezyjczyków, dwóch Słowaków i trzech Polaków. Parafię w Morón werbiści obsługują od lutego 2024 roku.

Eugene Asante SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

„Nudne” genealogie

„…z przykrością zauważam, że niektórzy wychodzą z kościoła przed błogosławieństwem. (…) Takie zachowanie zawsze odbierałam jako mijanie się z logiką. (…) Przyrównywałam to zachowanie do niegrzecznego i mało kulturalnego wychodzenia z kina podczas napisów, gdy ludzie wykazują się brakiem szacunku do twórców filmu (było mi to bliższe z racji wykonywanego zawodu)”.*

A te napisy na końcu filmu – to rzeczywiście takie ważne? Przecież to tylko imiona i nazwiska aktorów, których i tak zapewne nigdy osobiście nie poznam. Scenarzyści, kamerzyści, reżyserzy, operatorzy… Imiona, nazwiska, wyrazy, słowa – po cóż zaśmiecać nimi pamięć, wytężać na nie wzrok i jeszcze porównywać do wychodzenia przed mszalnym błogosławieństwem?

Jan Bocian SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Badacz kultów cargo

O. Władysław Kowalak SVD (1933-2015)

Władysław urodził się 15 stycznia 1933 r. w Nieczajnie k. Komornik Wielkopolskich, w rodzinie Wojciecha i Jadwigi z domu Działowska. Ojciec był robotnikiem, a matka zajmowała się domem i wychowaniem piątki dzieci. W latach 1945-1946 Władysław ukończył w trybie przyśpieszonym siedem klas, aby wyrównać wojenną przerwę.

W 1946 r. zgłosił się do prowadzonego przez werbistów niższego seminarium w Domu Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bruczkowie Wielkopolskim. 8 września 1949 r. rozpoczął nowicjat w Domu św. Wojciecha w Pieniężnie. Tam również odbył studia filozoficzno-teologiczne. 9 lutego 1957 r. złożył wieczystą profesję zakonną, a 6 kwietnia tegoż roku przyjął święcenia diakonatu. Święcenia kapłańskie otrzymał 7 lipca 1957 r. z rąk bp. Tomasza Wilczyńskiego. Po święceniach został skierowany do Domu św. Krzyża w Nysie, gdzie w niższym seminarium uczył śpiewu oraz przygotowywał się do matury państwowej w Opolu. W latach 1960-1965 odbył studia muzykologiczno-teologiczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.

Janusz Brzozowski SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Teksty św. Jana Pawła II o Słowie

Do rozmyślania na temat Słowa Przedwiecznego i Jana Pawła II skłoniło mnie pewne wspomnienie. W Moskwie od 2011 r. stoi pomnik św. Jana Pawła II. O dziwo, nie znajduje się on przy żadnej z trzech parafii katolickich, ale na podwórzu Biblioteki Literatury Obcej. Papież Polak został tam zaliczony w poczet wielkich myślicieli w historii ludzkości. Oprócz niego bowiem znajdują się tam rzeźby ponad 150 przedstawicieli literatury, filozofii i polityki. Jakie ten fakt ma znaczenie dla werbistów?

Pomnik Jana Pawła II podpisany jest jego imieniem papieskim, ale również zwyczajnym: Karol Wojtyła. Jego autorami są: ukraiński rzeźbiarz Aleksander Wasiakin oraz młodzi wtedy rosyjscy rzeźbiarze – Ilja i Nikita Fioklinowie. Papież przedstawiony został w pozycji siedzącej. Chociaż jest ubrany w strój duchowny, to stułę ma złożoną na kolanach. W ten sposób autor chciał przekazać myśl, że w tej świeckiej instytucji doceniony on został nie tyle jako lider religijny, ale jako myśliciel i pisarz. W ręce trzyma księgę. Kiedy odwiedziłem to miejsce, oczywiście podszedłem bli- żej, żeby przyjrzeć się szczegółom. Jakie było moje zaskoczenie, kiedy zobaczyłem, że rzeźbiarz umieścił na mosiężnej księdze dużymi literami słowa z Prologu Ewangelii św. Jana: Na początku było Słowo (1,1). Od razu poczułem się „jak w domu”. Prolog jest bliski każdemu werbiście i kiedy widzimy ten tekst, serce zaczyna nam raźniej bić.

Dariusz Pielak SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

List o. Marka Ostrycharza SVD z Kuby

Drodzy Współpracownicy i Dobrodzieje dzieła misyjnego Kościoła i Zgromadzenia Słowa Bożego, pozdrawiam Was bardzo serdecznie i dzielę się z Wami wiadomościami z wydarzeń, jakie miały na Kubie w ostatnim czasie.

Niedziela 10 listopada 2024 r. była inna niż pozostałe, w naszym regionie zatrzęsła się ziemia. I miało to miejsce dwa razy. Pierwsze trzęsienie charakteryzowało się siłą 5.9 w skali Richtera. Było od nas nie tak bardzo oddalone, bo z Yara w diecezji Bayamo-Manzanillo do miejscowości Bartolome Masó mamy ok. 13 kilometrów. Zatem epicentrum trzęsienia ziemi znajdowało się ok. 47 km od miejscowości i parafii, gdzie posługuję od października 2024 roku.

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Znaki

Przyszedł dziś wcześnie rano, od dawna czuł się bardzo słabo. Młody, dwudziestoletni chłopak, który mieszkał kilka dobrych lat w wielkich metropoliach. Mówi, że wie, co to życie, a czas pozwolił mu poznać wiele przyjemności tego świata.

Żył każdą chwilą, pracował ciężko, ale wieczory i noce były jego. Kochał wielki świat, przyjemności, kobiety, nocne tańce, dobre jedzenie, wyjątkowe napoje i miłe poranki w wesołym towarzystwie. Smak niezapomnianego życia.

Dolores Zok SSpS

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

O. Stefan Wrosz SVD (1938-2025)

Stefan urodził się 28 kwietnia 1938 r. w wielodzietnej rodzinie Franciszka i Małgorzaty z domu Dybowska w Wejherowie. Po ukończeniu szkoły podstawowej rozpoczął naukę w niższym seminarium Leoninum w rodzinnym mieście.

Czując w sercu głos powołania oraz idąc za przykładem dwóch starszych braci – Wincentego i Waleriana, we wrześniu 1953 r. wstąpił do nowicjatu Zgromadzenia Słowa Bożego w Domu św. Wojciecha w Pieniężnie. W 1956 r. rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Misyjnym Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Pieniężnie. Tam 8 września 1962 r. złożył wieczystą profesję zakonną, a 22 grudnia tego samego roku przyjął święcenia diakonatu. Święcenia kapłańskie otrzymał w kościele seminaryjnym w Pieniężnie z rąk bp. Tomasza Wilczyńskiego 27 stycznia 1963 roku. Następnie odbył tzw. kurs pastoralny w Domu św. Małgorzaty w Bytomiu. W lutym 1964 r. został mianowany wikariuszem w parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Pieniężnie. 18 sierpnia 1965 r. wyjechał do pracy misyjnej w Indonezji.

Janusz Brzozowski SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

2 kwietnia 2005 r. odszedł z tego świata do Domu Ojca św. Jan Paweł II – człowiek niezwykły, Posłaniec Boży. Data jego śmierci skłania nas do oddawania chwały Bogu za jego pontyfikat, za to, że prowadził Kościół przez burzliwe 26 lat dziejów XX i XXI w., za jego ogromny wkład w ewangelizację i tworzenie cywilizacji miłości.

Każdy z nas ma osobiste doświadczenie, wielu z nas zostało naznaczonych pontyfikatem Jana Pawła II, jego gorliwością apostolską, podróżami misyjnymi, charyzmatyczną osobowością, łatwością nawiązywania kontaktów z ludźmi i niezwykłą popularnością wśród młodzieży.

Tadeusz Giża SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika